Walaupun tiada kaitan dengan keris. Entry ini saya masukkan untuk kita sama-sama duduk sejenak mengingati saat kesudahan kehidupan kita. Foto dalam entry ini ialah burung murai cerang kesayangan saya. Siulannya telah menghibur hati saya selama 2 tahun. Dari kecil dibela sehinggalah semalam dia mati dibunuh oleh ular pucuk (hijau) . Itulah kehidupan apabila sudah tiba masanya dia akan kembali jua. Tapi caranya berbeza antara seorang dengan seorang. Pemisah antara maut ialah bila ia masuk tidak keluar atau bila ia keluar tidak masuk.
Tuesday, December 23, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
tragis sungguh....
Salam.
Itu baru seekor burung.... kalau berbelas ikan koi yg kita bela bertahun2 tiba2 mati .....
lagi tragis kut....
tetapi bagaimana kita melawan ketentuan....?
peace
where you come from!
Post a Comment