Dalam mengajar silat pelbagai karenah murid telah saya temui, antara yang menggelikan hati saya ialah pelatih-pelatih yang terlalu banyak cakap dan terlalu banyak songel. Biasanya pelatih jenis ini ingin menjadi guru. Walaupun ilmunya tak seberapa dia lebih gemar mengajar pelatih lain daripada membuat latihan untuk dirinya sendiri. Pantang guru hilang di mata sekejap ia terus jadi mahaguru. Nasihat saya ialah teruskan belajar,belajar,belajar. Komitmen seorang guru silat bukan semudah yang disangkakan. Jika betul-betul sanggup memikul amanah dipersilakan.
Friday, April 03, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment