Orang dulu-dulu kekadang mengubat sambil berpantun, tapi mujarab. Sekali lihat tak munasabah, cuma kata-kata biasa dalam bahasa Melayu yang sesekali kelihatan agak melucukan. Biasanya ia diakhiri dengan ungkapan " dengan berkat la ila haillallah Muhammadarrasulullah". Mereka sebenarnya memahami hakikat perubatan yang sebenar, kata-kata hanyalah sebagai syarat, tapi hati mereka berserah bulat kepada Penguasa Langit dan Bumi. Mereka sedar jampi serapah, ubat dan segala peralatan hanyalah jalan. Yang menyembuhkan ialah Allah s.w.t. Jadi tungganglah kuda, pandulah kereta untuk pergi ke mana-mana, agar logik jalan sampainya. Wallahualam.
Friday, September 11, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
setuju. adakalanya amalan perubatan perlu disembunyikan waima kepada isteri sendiri kerana bagi mata yang tidak memahami, seperti perbuatan syirik. la haula wala quwwata illa billahil aliyyil 'azim. tidak memberi bekas sesuatu kecuali dengan izinNya jua.
yang takde ilmu memang akan dibisikan dengan pelbagai fitnah. Kalau perlu dizahirkan, kita zahirkan tapi kalau boleh jangan sampai melangkaui syariat. Kalau tak perlu zahirkan, biarlah ianya menjadi " Rahsiaku RahsiaMu"
Post a Comment